“Op de laatste lange klim was er nochtans een stevig tempo in het peloton”, aldus een teleurgestelde Van Aert. “We namen meteen twee minuten terug en hadden dus vertrouwen dat we de vluchters wel nog zouden pakken. Iedereen was verbaasd hoe snel het in de laatste kilometers ging. Er waren twee kleine cols in de laatste vijftig kilometer maar voor de rest ging het alleen maar naar beneden. De vluchters werkten goed samen tot het einde en zo konden ze het afmaken.”

“De leiderstrui heeft natuurlijk een mooie kleur en hopelijk kan ik hem weer dragen in een van de komende weken”, keek Van Aert al even vooruit naar de Tour, waar hij in de eerste week ook zo maar eens het geel zou kunnen grijpen. “Maar na deze etappe ben ik natuurlijk ontgoocheld. Mijn sprint was heel goed, maar het was voor de zesde plek in plaats van voor de overwinning. Als team hebben we er alles aan gedaan om de vluchters terug te pakken, maar ze waren slimmer en sterker.”

De groene trui behoudt Van Aert wel, maar dat kon zijn teleurstelling niet wegnemen.