“Fijn gevoel, maar de weg is nog lang”: Union wint topper op Genk en zet concurrentie extra onder druk

Veel vlaggen voor de aftrap. Weinig voetbal erna. Beide ploegen slaagden er niet in om de bal in de ploeg te houden. Het was meer pingpong dan voetbal. Union gaf voor de rust weliswaar niets weg. Aan de overzijde diende Vandevoordt uit te pakken met een prima voetreflex op een uitstekende kans voor Puertas — mooi vrijgespeeld in de rug van de Genkse defensie. Racing Genk kon niets klaarspelen, ondanks de bedrijvigheid van Sor en de goede bedoelingen van El Khannouss. De opbouw was lastig. Union stond bij de rust voor op punten op basis van hun passie.

Zelfde beeld in de tweede helft. Veel duels, weinig vloeiend spel. Scheidsrechter Lambrechts liep van het ene kleine foutje naar het andere. Het viel op dat Paintsil nog weinig goeds kan doen bij het Genkse publiek. Lapoussin trapte in de handen van Vandevoordt. Na balverlies van El Khannouss slalomde Sadiki bijna de 0-1 in doel, maar El Ouahdi haalde de bal van de lijn. De counter werd door Genk slecht uitgespeeld. Er kwam eindelijk leven in de brouwerij.

De twee pocketvoetballers van Union braken de wedstrijd open. Vrijschop Puertas, heerlijk gekruld, en Amoura kopte aan de eerste paal in doel (0-1) — Heynen kwam te laat in de dekking. Niet veel later zoefde de 0-2 van Puertas nipt voorlangs. Union was de betere ploeg geworden. Racing Genk was één langgerekte ontgoocheling. Een 2 op 12 na de winterstop dreigde. Zelfs met 0-1 bleef Union de dominante ploeg. Sadiki legde de 0-2 naast.

De hemel boven Limburg huilde bij dit drama. De regen plensde neer.

Nkuba joeg dé kans op de gelijkmaker over het doel. 2 op 12, dus.