Angelo (17) krijgt maximale straf voor doodslag Nederlandse Savannah (14): twee jaar jeugddetentie

Angelo en Savannah hadden op 1 juni 2017 afgesproken in Bunschoten. Ze vonden elkaar leuk, maar de relatie tussen hen, die zich vooral online afspeelde, kenmerkte zich ook door ruzies. Angelo was boos op Savannah, omdat ze ook andere jongens leuk vond. Hij wilde haar daarom ontmoeten op 1 juni. In Bunschoten zijn ze naar een parkje in de buurt van industrieterrein De Kronkels gegaan. Tijdens dat afspraakje bleven beiden chatten met anderen op sociale media. Savannah flirtte ook met een andere jongen.

Rond 14.50 uur stuurde Savannah haar laatste bericht. 25 minuten later werd Angelo alleen gezien terwijl hij uit het parkje wegfietste op de fiets van Savannah. Volgens Angelo moest Savannah 'plotseling weg'.

Haar lichaam werd drie dagen later door een voorbijganger aangetroffen in een sloot bij het parkje. Haar jas zat aan haar linkerarm tot aan haar elleboog, en haar broek en onderbroek zaten op haar enkels.

Een exacte doodsoorzaak kon niet meer worden vastgesteld. Op Angelo's kleren werden biologische sporen aangetroffen die aantonen dat hij in de sloot is geweest. Savannah had beplanting van de sloot in haar handen vastgeklemd. Zowel Savannah als Angelo hadden verwondingen. Dat wijst erop dat ze in de sloot met elkaar hebben geworsteld.

Daardoor acht de rechtbank, ook vanwege de vondst van Savannah's spullen bij de verdachte thuis en zijn gedrag op sociale media, doodslag bewezen. Voorbedachte rade is volgens de rechtbank niet bewezen, waardoor Angelo wordt vrijgesproken van moord. Dat hij boos op haar was en bepaalde uitingen op sociale media deed, is volgens de rechter geen bewijs voor een concreet vooropgezet plan om haar van het leven te beroven.

Vanwege het zwijgen van de verdachte is er geen duidelijkheid wat er zich exact in de sloot heeft afgespeeld. Wat volgens de rechtbank de zaak nog schrijnender maakt, is dat het lichaam van Savannah lange tijd in het water heeft gelegen, waardoor een waardig afscheid voor de nabestaanden niet meer mogelijk was.

De problematiek van de jongen is fors en zorgelijk. Hij zal een langdurige en intensieve behandeling moeten ondergaan, aldus de rechter. De rechtbank legt daarom jeugd-terbeschikkingstelling op. Dat is een verplichte behandeling die maximaal 7 jaar duurt. Mocht die behandeling niet worden afgerond dan kan de maatregel omgezet worden naar volwassenen-tbs. Samen met de 2 jaar jeugddetentie is dat de maximale straf die de rechtbank aan een minderjarige verdachte kan opleggen.

Met de uitspraak van de meervoudige strafkamer kwam vanmorgen een einde aan de om meerdere redenen uiterst schokkende zaak, die Bunschoten en de regio Amersfoort sinds vorig jaar in haar greep heeft.

Angelo S. zweeg tijdens zijn verhoren over zijn betrokkenheid bij de dood van de Bunschotense tiener. Ook tijdens het proces op 19 juni van dit jaar, dat vanwege zijn leeftijd werd gevoerd achter gesloten deuren, kwam hij tot verdriet en woede van de ouders van Savannah niet met een verklaring over wat er zich de bewuste middag afspeelde tussen hem en hun dochter.

De jonge Bosschenaar werd samen met Savannah gezien op het bedrijventerrein, waar ze drie dagen later levenloos zou worden aangetroffen. Hij heeft steeds volgehouden dat het meisje niks mankeerde toen ze uit elkaar gingen. Het Openbaar Ministerie presenteerde op de zitting een grote hoeveelheid bewijs voor zijn betrokkenheid. Zo werd bij de vindplaats een blikje met DNA van Angelo S. aangetroffen en bevatten zijn kleren moddersporen. Een beveiligingscamera legde vast hoe hij op de fiets van Savannah het bedrijventerrein verliet. Bij zijn aanhouding trof de politie spullen van Savannah aan in zijn slaapkamer, terwijl een alibi met een vriendin voor de avond na de ontmoeting in Bunschoten vals bleek te zijn.

Het OM beschuldigde de jongen uit Den Bosch van moord, omdat op zijn computer en telefoon aanwijzingen werden gevonden voor het beramen van Savannahs dood. Dat de doodsoorzaak niet meer kon worden vastgesteld, zoals in een uitgelekt rapport van het Nederlands Forensisch Instituut werd geconcludeerd, weerhield de openbaar aanklager niet de zwaarste straf te eisen. De rechtbank achtte voorbedachte rade echter niet bewezen.