Vrouwelijk expeditieteam trekt doorheen Antarctica en bewijst dat vrouwelijk uithoudingsvermogen kan tippen aan dat van mannen

“Onze bevindingen spreken enkele mythes over de impact van zware fysieke activiteiten bij vrouwen tegen”, aldus Robert Gifford, hoofdonderzoeker van het team wetenschappers dat de prestaties van de vrouwen opvolgde. Mits er een goede voorbereiding en training aan vooraf gaat, ervaren vrouwen niet noodzakelijk negatieve gezondheidseffecten.

Zwakke botten en hoog niveau stresshormonen
In het verleden veronderstelde men dat extreme inspanningen het vrouwelijke voortplantingsstelsel in gevaar konden brengen. Verder zouden ze hun botten zwakker maken en het niveau van stresshormonen aanzienlijk verhogen. En mannen ontsprongen de dans. Maar een reden voor het grote verschil tussen mannen en vrouwen werd nooit gevonden of gegeven. Logisch want het verschil blijkt helemaal niet zo groot te zijn. Dat bewees een groep van zes vrouwen uit het Britse leger.

(Lees verder onder de foto) 

De zes vrouwen trokken van november 2017 tot januari 2018 doorheen Antarctica. Op twee maanden tijd wandelden ze meer dan 1.000 mijl of 1.700 kilometers. Een windkracht van bijna 100 kilometer per uur en temperaturen van -40 graden Celsius waren dagelijkse factoren waar de taaie vrouwen mee afrekenden. Alsof dat niet zwaar genoeg was, trokken ze nog eens sleeën van zo’n tachtig kilogram met zich mee.

Intussen controleerden de onderzoekers van het onderzoekscentrum in Edinburgh regelmatig enkele gezondheidsmarkers: gewicht, botsterkte, indicatoren van stress en hormoonspiegels werden onder de loep genomen. Al vielen de vrouwen gemiddeld negen kilogram af, hun hormoonspiegels kenden een “opmerkelijke veerkracht”. Verder was de stressreactie van het lichaam zeer beperkt en nam de botsterkte niet af.

Niet zozeer het geslacht speelt dus een rol bij zware fysieke inspanningen en de reactie van het lichaam daarop, maar wel de mate waarin personen getraind zijn voordat ze zo’n zware expeditie ondernemen. Een goede voorbereiding draagt mogelijk bij tot het verzachten van de eventuele negatieve gezondheidseffecten.

Een volgende stap voor de wetenschappers zal het onderzoek naar de activiteiten en omstandigheden zijn die wél bijdragen aan de nadelige gezondheidseffecten.